Zomaar een dag…
Werken in de uitvaartbranche is zo divers. Vandaag neem ik jullie mee. Ik neem jullie mee op een niet ongewone dag.
Het is ochtend. Even wakker worden met, jawel, een bakje koffie. Het hoort bij het uitvaartvak! Vaak associëren de mensen die koffie met cake maar dat is niet aan de orde. Vanochtend een gewoon ‘bruin bammetje’ met kaas. Vervolgens is het tijd om mijn pak aan te trekken en naar het Uitvaarthuis te gaan om alles voor te bereiden.
Het begint met de spullen pakken voor een uitvaart: de baarwagen, de condoleanceregisters, de gedachteniskaartjes… het ligt allemaal klaar maar het moet wel even gecontroleerd worden. Op de dag van de uitvaart wil je graag dat alles vlot en correct verloopt.
Tijd om de overledene op te baren in de afscheidskamer. De familie wil, heel begrijpelijk, nog een paar momentjes met de overledene alleen kunnen zijn voordat zij overgaan tot het sluiten van de uitvaartkist. Op het moment dat zij die ruimte krijgen neem ik de uitvaart door met mijn collega’s. Vandaag is er een kerkdienst met daarna een begrafenis. Naast de gastdames zijn er vandaag ook dragers dus mijn collega uitvaartbegeleider stuurt de dragers aan zodat ik me kan richten op de nabestaanden.
De kerkdienst en de begrafenis verlopen voorspoedig ondanks de regen. Daarna tijd voor de koffietafel. Voor ons een moment van wachten maar gelukkig krijgen we meestal zelf ook een kop koffie en een broodje. Als alle gasten naar huis zijn is er nog even ruimte om de uitvaart alvast te evalueren met de naaste familie. Ze zijn blij met het verloop en hebben op een goede manier afscheid kunnen nemen. Samen hebben we alle voorbereidingen van de afgelopen week vandaag laten samen smelten: missie geslaagd!
Dan terug naar kantoor. Ondertussen is er ook een nieuwe melding van overlijden binnengekomen en mijn collega heeft er al voor gezorgd dat de overledene vanuit het ziekenhuis wordt overgebracht naar ons uitvaarthuis. Voor mij even de tijd om de gegevens te noteren en mijn spullen te pakken. Ik stap vervolgens in de auto om met deze familie het eerste gesprek te voeren. Het lijkt soms een beetje op een kruisverhoor… zoveel vragen.
Het wordt een fijn gesprek waarin we de grote lijnen van de uitvaart kunnen uitzetten. De familie geeft aan dat zij samen met ons de laatste verzorging willen geven aan hun dierbare. Daar zijn we groot voorstander van dus dat gaan we regelen.
Voor mij tijd om terug te gaan naar kantoor en de uitvaart uit te werken. Alle gegevens gaan de computer in, er wordt een drukproef gemaakt van de rouwkaart en natuurlijk zorg ik ook voor een kostenbegroting. Het is soms een beetje raar om over geld te praten maar ik vind het belangrijk dat nabestaanden weten welke consequenties de keuzes die zij maken met zich meebrengen. Dan even kennismaken met onze nieuwe gast; het is heel fijn om een beeld te hebben bij de hoofdpersoon van deze uitvaart.
Even een momentje van rust, even een hapje eten. Snel terug naar kantoor om alles in orde te maken voor de laatste verzorging met familie en om de kapper te bellen. Deze overledene moet echt even geknipt worden na een opname in het ziekenhuis van een aantal weken.
Het verzorgen met de familie wordt gedaan door onze medewerkers. Als hun uitvaartbegeleider doe ik de ontvangst en kom natuurlijk ook even kijken naar het resultaat. Even samen napraten, de drukproef van de rouwkaart en de uitvaartmap doornemen. Deze familie wil vandaag geen afscheid meer nemen. Begrijpelijk, zij hebben immers al een hele lange dag achter de rug.
Na het bezoek van de kapper verzorg ik de opbaring op het opbaarbedje. Ik loop een rondje in het uitvaarthuis, ruim spulletjes op en sluit de koelruimte af.
De klok heeft inmiddels al veertien keer een rondje gemaakt als ik naar huis ga. Het was een volle dag maar wel een goede dag… morgen verder.
Marc Stift, oktober 2015